Minder sterfte onder regelmatige gebruikers van hoortoestellen

Eerdere systematische reviews en meta-analyses toonden aan dat gehoorverlies duidelijk samenhangt met een verhoogde sterfte door alle oorzaken samen. Het risico op sterfte blijkt te verdubbelen voor elke toename van het gehoorverlies met 30 dB. De meeste mensen met gehoorverlies krijgen een hoortoestel voorgeschreven. Maar het is niet bewezen of het gebruik ervan gepaard gaat met een lager sterfterisico.

Onderzoekers bogen zich over de vraag in een transversale studie die gebaseerd is op een groep van 9 885 volwassenen die tussen 1999 en 2012 deelnamen aan de National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES). De gemiddelde leeftijd van de deelnemers bedroeg 48,6 jaar en 51% was vrouwelijk. Van die groep leden 1 863 deelnemers aan gehoorverlies dat werd gemeten via een audiometrie. De personen met gehoorverlies werden onderverdeeld in drie groepen: geen hoortoestellen, regelmatig gebruik van hoortoestellen en onregelmatig gebruik van hoortoestellen. De sterftestatus van de groep kwam uit de National Death Index, op 31 december 2019.

Een analyse van de gegevens onthulde een gewogen prevalentie van gehoorverlies gemeten met audiometrie van 14,7% en een sterftecijfer door alle oorzaken samen van 13,2% na een mediane opvolging van 10,4 jaar.

Gehoorverlies is een onafhankelijke risicofactor die samenhangt met een hoger sterftecijfer (aangepaste hazard ratio, HRa: 1,40). Het percentage voor het regelmatige gebruik van hoortoestellen bedroeg 12,7% en dat voor een onregelmatig gebruik 6,6%.

Over het algemeen werd een slecht gehoor in verband gebracht met een hoger sterfterisico. Het voor leeftijd gecorrigeerde sterfterisico was significant hoger bij volwassenen met gehoorverlies (HR: 1,68). Er is een dosis-responsrelatie, waarbij matig of ernstig gehoorverlies over het algemeen samenhangt met een hoger sterfterisico dan licht gehoorverlies.

Bij volwassenen met gehoorverlies dat via audiometrie werd gemeten, werd het verband tussen het gebruik van hoortoestellen en het sterfterisico geëvalueerd.

Onder de personen met gehoorverlies was het sterfterisico, gecorrigeerd voor demografische gegevens, gehoorniveau en medische voorgeschiedenis, lager bij regelmatige gebruikers van hoortoestellen dan bij de personen die nog nooit een hoortoestel hadden gebruikt (HRa: 0,76). Er was daarentegen geen verschil in sterfte tussen de onregelmatige gebruikers van hoortoestellen en zij die nog nooit werden aangepast met hoortoestellen (HRa: 0,93).

Bij aanvang van de studie werden er verschillen opgemerkt tussen de groepen. Regelmatige gebruikers van hoortoestellen hadden over het algemeen een hogere sociaal-economische status en minder medische comorbiditeiten. Ze hadden doorgaans ook een betere toegang tot gezondheidszorg.

Er werden diverse mechanismen naar voren geschoven om het verband tussen het gehoorverlies en de sterfte te verklaren. Een eerste hypothese oppert een gemeenschappelijke pathologie die een impact heeft op het gehoor én de comorbiditeiten die leiden tot de dood, zoals hart- en vaatziekten, diabetes of dementie. Als het verband volledig zou zijn toe te schrijven aan dit mechanisme, zou het gebruik van hoortoestellen het sterfterisico niet veranderen. Het tweede mogelijke mechanisme is het effect van gehoorverlies op kwetsbaarheid, een syndroom van fysiologische achteruitgang dat gepaard gaat met veroudering. Het wordt gekenmerkt door een opvallende vatbaarheid voor gezondheidsproblemen en een onafhankelijke voorspeller van sterfte. Ook de effecten van het gehoorverlies op de slechte communicatie tussen de patiënt en de arts werden geopperd als een factor die bijdraagt aan het verhoogde risico op ziekenhuisopname en zorgkosten bij ouderen met onbehandeld gehoorverlies. Het gebruik van hoortoestellen kan de communicatie tussen patiënten en hun artsen verbeteren en bijdragen aan gunstigere gezondheidsresultaten.

De auteurs wijzen wel op bepaalde beperkingen van hun onderzoek. Zo is er het feit dat residuele verstorende effecten van andere factoren die niet in het onderzoek zijn opgenomen, niet kunnen worden uitgesloten, ondanks de correctie voor meerdere belangrijke, verstorende factoren. Gedetailleerde informatie over het gehoorverlies (zoals het type, de duur en de oorzaak) en het gebruik van hoortoestellen (zoals het type en het versterkingsniveau) was niet beschikbaar. Het regelmatige gebruik van hoortoestellen werd gedefinieerd op basis van drie vragen over de frequentie van het gebruik ervan, die in de loop van de NHANES-cycli zijn veranderd. En tot slot: dit is een studie voor de opvolging van het sterftecijfer. Toch is het belangrijk om op te merken dat gegevens over veranderingen in het gebruik van hoortoestellen na deelname aan NHANES niet beschikbaar waren. Als een groot aantal deelnemers aangaven nooit een hoortoestel te hebben gebruikt, sindsdien wél regelmatig hoortoestellen is gaan gebruiken, kan het verband tussen een regelmatig gebruik van hoortoestellen en sterfte zijn onderschat in dit onderzoek.

Het gehoorverlies werd gedefinieerd als een mogelijk wijzigbare risicofactor. Deze studie toonde dus aan dat het regelmatig gebruik van hoortoestellen significant samenhing met een lager sterftecijfer. In die context beklemtonen de auteurs dat hoortoestellen toegankelijker en betaalbaarder moeten worden.

_{^{Choi J. S. et al., Association between hearing aid use and mortality in adults with hearing loss in the USA: a mortality follow-up study of a cross-sectional cohort. Lancet Healthy Longev 2024;5: e66–75}}

Meer nieuws: